هر روز کسانی را میبینم که عصبانی اند،خیلی خیلی خیلی عصبانی،مثلا اگر سر کوچک ترین چیزی ناراحت شوند تا ساعت ها !داد و بیداد راه میندازند و سر دیگران خالی میکنند،این جور انسان ها حالم را به هم میزنند!از تصور کسانی که به خاطر نیتی از خودشان از دیگران هم ناراضی هستند میخواهم عق بزنم:|و بخش خزعبل ماجرا این است که این افراد هیچ گونه تلاشی برای بهترشدن حالشان نمیکنند ،اصلا سعی نمیکنند شاد باشند و این است که من را از ان ها متنفر میکند:/شاید وبلاگ من کاملا غمگین و ستیزه جو باشد ولی به خاطر این است که نمیخواهم در دنیای واقعی خودم را خالی کنم:/بلاخره این جا انتخاب وجود دارد و صفحه ای شخصی است ، طرف میتواند هزار سال هم که شده وب من را نخواند ،ولی من چگونه اتنخاب کنم که افراد نزدیکم سر صبح جیغ و داد راه نیندازند؟؟؟یا در دعوا هر چیزی که از ان دهان گشادشان در امد بار هم نکنند؟اصلا افرادی را میشناسم که معنی حریم را نمیفهمند:/نمیفهمند هر حرفی را هرجایی نباید گفت:/فقط خوی خودپسندشان را میکنند و تمام:/متاسفانه من هم از خودم ناراضی ام:/از خودم و از به وجود امدن خودم!از سوالات ریشه ای و از خفت و بردگی انسان شاکی ام:/پس من هم یک فاکینگ انیمال مثل افراد بالا هستم://فقط کسی که از خودش ناراضی باشد توانایی نیتی از همه چیز را دارد!من هم پتانسیل خشم زیادی را یدک میکشمخیلی زیاد.ولی نمیخواهم سر دیگران خالی کنم نمیخواهم!!!
درباره این سایت